God is dood, zie Friedrich Nietzsche meer dan honderd jaar geleden al. Het geloof is vandaag in ons land minstens wat ziekjes te noemen. Tanend kerkbezoek, gerechtelijke onderzoeken en een handvol mummelende pastoors om de boel draaiende te houden. Is de Vlaamse kerk stervende? Of heeft ze nog een toekomst? De vraag intrigeerde Freek Braeckman zo zeer dat hij de vertrouwde Journaal-studio achter zich liet en met een Koppen-cameraploeg naar Spanje trok.
Meer dan een half miljoen katholieke pelgrims uit de hele wereld woonden daar eind augustus de Wereldjongerendagen bij. De Olympische Spelen van de katholieke Kerk. Bij dat grote half miljoen ook 600 Vlaamse jongeren. “Soms denk ik dat wij als jongere het moeilijker hebben dan onze ouders of onze grootouders,” zegt Inge Aelbrecht, een kinesiste van 28. “Hier samen zijn geeft een machtig gevoel.”
Maar zijn deze 600 overtuigden dan ook klaar om de schouders te zetten onder de wederopstanding van een volgens sommigen zieltogende Kerk in ons land? Een handvol Vlaamse jongeren nam Freek op sleeptouw doorheen de immense kudde die Madrid een week lang heeft bevolkt. Een persoonlijke impressie over wat diep geloof nog betekent. Een gesprek over hun vreugde, hun verdriet en hun toekomstbeeld, in een ontkerkelijkt Vlaanderen.
donderdag 1 september 2011

zie delicious: http://www.een.be/programmas/koppen/journaalanker-freek-braeckman-op-koppen-missie


Ik had dat niet verwacht dat er zoveel jongeren daar aanwezig zijn. Ik vind het goed dat jongeren daarvoor durven uitkomen. Het is goed dat er zoiets bestaat als de wereldjongerendagen.
Er komen ook enkele elementen van levensbeschouwing van Leo Apostel aan bod. Namelijk: visie op de toekomst, aanbod van waarden, verklaring van de wereld.